Pers (uit BN-Destem)

Ik schilder ’ t liefst vrouwen: meer vorm

Jarenlang hing het werk van Karla Siemerink thuis aan de muur. Nu laat ze het voor de eerste keer aan de buitenwereld zien, met een expositie bij Den Enghel. Het is best wel spannend, ja. Voor de aller­eerste keer treed ik er­mee naar buiten, met mijn eerste expositie. Ik ben heel benieuwd wat de mensen ervan vinden.” Karla Siemerink (56) uit Bergen op Zoom is een laatbloeier in de kunst. Ze is er weliswaar al meer dan tien jaar mee bezig, maar haar werk hing al die tijd gewoon thuis aan de muur, alleen zichtbaar voor huisgenoten, familie en bekenden. En ze bleef intussen ‘gewoon’ huis­vrouw. Nu laat ze haar werk voor het eerst aan de buitenwereld zien, met een (verkoop)expositie in danscentrum, grand café en lunch­restaurant Den Enghel op de Gro­te Markt in Bergen op Zoom.

Veertien werken hangen daar tot eind februari aan de wanden: schil­derijen, collages en gemengde tech­nieken. Er komen nu al veel reac­ties op, heeft exploitant Jac. van den Elshout van Den Enghel be­merkt. „ Meer dan ooit tevoren bij een expositie hier. En negatieve ge­luiden heb ik nog niet gehoord. Mensen vragen er echt naar, óók uit belangstelling om iets te ko­pen.” Sterker nog: Van den Els­hout heeft zelf een van de schilde­rijen aangekocht die aan zijn mu­ren hangen. Karla Siemerink vond tekenen al­tijd al leuk. Maar voor haar begon het pas echt zo’n vijftien jaar gele­den, na haar verhuizing van Vlis­singen naar Bergen op Zoom. Ze ging een deeltijdopleiding volgen bij Sint- Lucas, academie voor beel­dende kunsten in Kapellen, net over de grens in Vlaanderen. Daar heeft ze een hogere graad in de schilderkunst behaald. Ze werkt thuis, maar is ook nog al­tijd twee middagen per week in Kapellen te vinden. Voor de mo­dellen over wie de opleiding be­schikt, want Karla Siemerink schil­dert en tekent het liefst mensen – naakt of gekleed. „ Zelf aan model­len komen is nogal moeilijk en bo­vendien duur. Daarom bezoek ik de school nog steeds. Dat is ook nuttig, want je leert nog iedere keer wat bij.”

Mensen vormen het onderwerp van het werk bij Den Enghel. En die mensen zijn bijna allemaal vrouwen. Karla Siemerink: „Vor­men van mensen, houdingen van het lichaam, dat vind ik boeiend.‘stoere’ poses aan. Vrouwen zijn daarin natuurlij­ker, en sierlijker. Maar het heeft ook met het aanbod te maken: er zijn gewoon meer vrouwelijke mo­dellen dan mannen.” De figuren op haar schilderijen – vaak één en dezelfde persoon, in een reeks poses op het doek afge­beeld – zijn altijd als menselijke li­chamen te herkennen, maar dik­wijls nog maar in de verte. „Ik wil niet per se figuratief schilderen, maar ook niet al te abstract. Ik zit er een beetje tussenin: het moet wel herkenbaar blijven.&rdquo

Illusies dat Den Enghel het start­punt vormt voor een grootse car­rière in de kunst, koestert ze niet. „Het geeft me wel een kick dat mensen eindelijk eens kunnen zien waar ik me mee bezig hou. Ik hoop ook dat er volgende exposi­ties uit voortvloeien. Maar hier be­roepsmatig mee doorgaan? Zo ver gaan mijn gedachten niet. Schilde­ren en tekenen blijven gewoon dingen die ik heel leuk vind om te doen.”

Door: Arthur ’ t Hart